جهاني شدن و حكومت جهاني امام زمان(عج)

 
مهدويت، الهام‌بخش جهاني‌شدن اسلام
جهاني‌شدن الهي، با بزرگ‌ترين رويداد تاريخ بشر و عظيم‌ترين و گسترده‌ترين انقلاب تاريخ، يعني انقلاب بزرگ جهاني حضرت مهدي(عج) روي خواهد داد. در دوران ظهور مهدي آل محمّد(ص) اسلام بر سراسر جهان حاكم مي‌گردد و قطعاً حكومت جهاني اسلامي تشكيل خواهد شد. آري، گسترش اسلام در سراسر جهان، وهم و خيال نيست؛ يك حقيقت قطعي است كه در عصر ظهور حضرت مهدي(عج) در سطح عالي و به طور تمام و كمال، واقع مي‌شود. احاديث پيامبر و اهل بيت نبوي(ص) پيرامون مهدويت، فراوان است و در منابع معتبر شيعه و سنّي وجود دارد و در اين احاديث، جهاني بودن انقلاب حضرت مهدي(عج) و جهاني شدن دولت ايشان، پيش‌بيني شده است.
پيامبر اسلام (ص) فرمود:
شما را به مهدي، بشارت مي‌دهم. او در بين امت من برانگيخته مي‌شود... پس زمين را از قسط و عدل پر مي‌نمايد، همان طوري كه از ستم لبريز شده است و ساكن آسمان و زمين از او راضي مي‌شوند و مال ثروت را صحيح تقسيم مي‌كند.
مردي به پيامبر خدا(ص) عرض كرد، تقسيم صحيح چيست؟ فرمود:
رعايت مساوات بين مردم.
در اين حديث دو بار واژه «زمين» و يك‌بار «مردم» وجود دارد و اين هر دو جهاني بودن و جهاني‌شدن اقدامات حضرت مهدي(ع) را مي‌رساند. او زمين را پر از عدالت مي‌نمايد، زمينيان از او رضايت دارند. ثروت را بين مردم با رعايت مساوات توزيع مي‌كند، هرگز سخن از يك كشور يا يك ملت در گوشه‌اي از كره زمين نيست، بلكه تحول جهاني است و خشنودي مردم جهان را كه از بي‌عدالتي، ظهور ظلم، تبعيض، شكاف‌هاي طبقاتي و توزيع نادرست ثروت، خسته و بيزارند، به همراه دارد.
در حديثي ديگر از حكومت حضرت مهدي(عج) بر سراسر كرة زمين خبر داده و فرمود:
قيامت به پا نمي‌شود تا اينكه مردي از اهل‌بيت من مالك و حاكم زمين گردد و زمين را از عدل و داد پر نمايد، همان‌طور كه لبريز از بيداد شده است.1
حديث اخير را «ابوسعيد خدري» از پيامبر(ص) نقل كرده است؛ همين حديث به نقل از «عبدالله بن عمر» چنين است:
قيامت به پا نمي‌شود تا اينكه مردي از اهل‌بيت من مالك و حاكم گردد كه نام او نام من است و زمين را از عدل و قسط پر مي‌نمايد، همان‌طور كه از ستم لبريز شده است.2
«حذيفة بن يمان» از قول پيامبر(ص) رضايت اهل آسمان و زمين از خلافت جهاني حضرت مهدي(عج) را چنين گزارش كرده است:
مهدي از فرزندان من است، سيمايش مثل ماه شب چهارده است... زمين را از عدل و داد پر مي‌نمايد، همان طور كه از ستم لبريز شده است. اهل آسمان‌ها، اهل زمين و پرندگان در هوا از خلافات و حكومت جهاني او راضي و خشنود مي‌باشند.3
«ابوداود سجستاني» در كتاب السّنن از طرق مختلف، اين حديث نبوي را نقل مي‌كند:
اگر از دنيا جز يك روز نمانده باشد، خداوند آن روز را آن‌قدر طولاني خواهد كرد تا در آن مردي از اهل‌بيتم را برانگيزد. نام او نام من است؛ زمين را از قسط و عدل پر مي‌كند، پس از اينكه از ستم لبريز شده باشد.
امام حسن عسكري(ع) پدر گرامي حضرت مهدي(عج) نيز به خاطر ديدن فرزند خويش، خداوند را ستايش نموده و از عدالت‌گستري جهاني ايشان خبر داده و فرمود:
ستايش خداي را كه مرا از دنيا نبرد تا جانشين پس از مرا كه در آفرينش و اخلاق شبيه‌ترين مردم به رسول خدا است، به من نماياند. خداي تبارك و تعالي او را در غيبتش حفظ مي‌كند و سپس او را آشكار مي‌نمايد؛ پس زمين را از عدل و عداد پر مي‌كند، همان‌طور كه از ستم لبريز شده باشد.4
ايشان در صلوات بر ولي‌الله الأعظم، حضرت مهدي(عج) نيز چنين دعا كرده‌اند:
و با او، گردنكشان كفر، كافران، منافقان و همة بي‌دينان جهان را بشكن و نابود كن، در هر كجا كه باشند؛ از خاوران زمين و باخترانش، خشكي‌ها و درياهايش، و با او، زمين را از عدل و عداد لبريز فرما!5
در اين دعاي امام معصوم(ع) كه قطعاً مستجاب است، تحقق جهاني سازي‌ اسلامي با نابودي كفار، منافقان و همه بي‌دينان در شرق و غرب كره زمين بيان شده است.
«محمدبن مسلم» گفته است، خدمت امام باقر(ع) رسيدم و تصميم داشتم، دربارة قائم آل محمّد(ص) سؤال كنم؛ هنوز چيزي نپرسيده بودم كه امام سخن آغاز كرد و فرمود:
اي محمّد بن مسلم! در قائم آل محمّد ـ صلّي‌الله عليه و آله ـ پنج شباهت از پنج پيامبر موجود است... و اما شباهت او به جدش مصطفي ـ صلّي الله عليه و آله ـ خروج و قيام او با شمشير، كشتن دشمنان خدا، دشمنان پيامبر خدا، جباران و طاغوت‌هاست. او به وسيلة شمشير و ايجاد رعب در دل دشمنان ياري مي‌گردد.
در اين حديث شريف، بهره‌گيري از شمشير وقدرت نظامي براي سرنگوني حكومت طاغوتي جباران، نابودي دشمنان خدا و دشمنان پيامبر خدا در سراسر كره زمين به صراحت بيان شده است. بنابراين با انقلاب حضرت مهدي(عج) تمام طاغوت‌ها، جباران، دشمنان خدا و پيامبر او از بين خواهند رفت.
خداي متعال در شب معراج، ضمن بيان برخي فضائل اهل بيت و ائمه معصومين(ع) به پيامبر فرمود:
به وسيله قائم از شما، زمينم را آباد مي‌نمايم و از دشمنانم پاك مي‌كنم و به اوليائم ارث مي‌دهم و سخن كفار را پايين و سخنم را بلند قرار مي‌دهم و شهرهايم را زنده مي‌گردانم. 6
در اين حديث قدسي، وعده الهي مبني بر عمران سراسر كره زمين و نابودي همه دشمنان خدا و وراثت اولياي خدا بر زمين بيان شده است. بنابراين، در انقلاب جهاني مهدوي و حكومت جهاني حضرت مهدي(عج) تحولات بنيادين در تمام زمين و جهان بشري روي مي‌دهد. پيامبر(ص) فرمود:
دنيا به پايان نمي‌رسدتا اين‌ كه مردي از نسل حسين به سرپرستي امتم بر مي‌خيزد و دنيا را از عدل لبريز مي‌نمايد، همان طور كه پر از ستم شده باشد.7
در اين حديث شريف نبوي، وعدة عدالت جهان داده شده است. سخن از اجراي عدالت در يك كشور و منطقه نيست، بلكه در انقلاب جهاني حضرت مهدي(ع) بر سراسر جهان، عدالت برقرار خواهد شد و دنيا از عدل اسلامي لبريز مي‌گردد.
«ابوهريره» نقل كرده كه رسول‌الله(ص) فرمودند:
اگر از دنيا جز يك شب باقي نباشد، در دنيا مردي از اهل بيت من مالك خواهد شد.
اگر در اين حديث ضمير «فيها» به «دنيا» برگردد، به روشني، حاكميت جهاني حضرت مهدي(عج) را گزارش مي‌كند و اگر به «شب» باز گردد، به دليل اهميت اين انقلاب الهي، باز هم به قدرت و تسلط آن حضرت بر جهان مرتبط است.
«محمدبن يوسف بن محمّد شافعي» در كتاب كفايةالطالب في مناقب عليّ بن أبي طالب در «باب احاديث مهدويت» اين حديث را آورده كه پيامبر اسلام(ص) فرمود:
اگر از دنيا جز روزي باقي نماند، خداوند مردي از اهل بيتم را برانگيزد كه دنيا را از عدل لبريز كند، همان‌طور كه پر از بيداد شده است.8
امام علي(ع) نابودي تمام پادشاهان ستمگر و پاك نمودن كره زمين را از آنان در انقلاب جهاني قائم آل محمّد(ص) و امام منتظر(ع) پيش‌بيني نموده و فرموده‌اند:
قطعاً اميران ستمگر را از بين شما كنار مي‌گذارد و عزل مي‌كند و سراسر سرزمين را از هر آدم حيله‌گر پاك نموده و به عدل عمل مي‌نمايد.
با توجه به اينكه در اين حديث علوي، واژه «زمين» آمده و تمامي افعال نيز با نون تأكيد ثقليه همراه است، به طور قطع و يقين در انقلاب بزرگ حضرت مهدي(ع) تطهير و پاك‌سازي زمين از ستمگران، تحقق خواهد يافت و بركناري اميران جائر و تطهير جامعه از منحرفان به يك كشور و منطقه جغرافيايي اختصاص ندارد، بلكه سراسر و جهاني است.
هنگامي كه «مفضل» از امام صادق(ع) سخناني در ستايش چهارده معصوم(ع) شنيد، پرسيد: «چهارده معصوم چه كسي است؟» امام فرمود:
محمد و علي و فاطمه و حسن و حسين و امامان از فرزندان حسين(ع) آخري آنان قائم است كه پس از غيبتش قيام مي‌نمايد و دجال را مي‌كشد و زمين را از هر ستم پاك مي‌گرداند.9
در اين حديث شريف، پاك‌سازي زمين از هر گونه بيداد و ستم، دستاورد مهم انقلاب جهاني حضرت مهدي(عج) شمرده شده است. در قيام حضرت مهدي(عج) تنها ظلم در يك شهر يا كشور و منطقه پايان نمي‌يابد، بلكه كرة زمين از هر گونه ظلمي پاك مي‌شود و عدل جهاني جاي‌گزين ظلم در زمين مي‌گردد.
امام صادق(ع) از اشراق نور الهي به سراسر زمين در عصر ظهور و حضرت مهدي(عج) ياد نموده و مي‌فرمايد:
هنگامي كه قائم ما قيام كند، زمين به نور پروردگارش روشن مي‌شود و به بندگان خدا از نور آفتاب بي‌نياز شوند.10
در حديث ديگري كه «ابوبصير» از قول امام صادق(ع) نقل مي‌كند، در زمين قدرت جهاني حضرت مهدي(عج) و گسترش حكومت جهاني ايشان چنين آمده است:
هنگامي كه كارها به صاحب‌الامر برسد، خداوند هر نقطه فرو رفته‌اي از زمين را براي او مرتفع و هر نقطه مرتفعي را پايان مي‌برد، آن چنان كه تمام دنيا نزد او به منزلة كف دستش خواهد بود! كدام‌يك از شما اگر در كف دستش مويي باشد، آن را نمي‌بيند؟! 11
امام باقر(ع) به «عبدالملك بن أعين» پيرامون ويژگي‌هاي ياران حضرت مهدي(عج) و حاكميت آنان بر كرة زمين فرمود:
در عصر ظهور به هر يك از مردان شما نيروي چهل مرد داده مي‌شود و دل‌هايتان، مثل پاره‌هاي آهن نيرومند و ثابت مي‌گردد، به گونه‌اي كه اگر با كوه‌ها برخورد كند، آنها را از جاي مي‌كند و شما به پا دارندگان امور مردم، كارگزاران، حكم‌رانان مردم در زمين و خزانه‌داران آنان خواهيد بود.
در اين حديث شريف، جهاني بودن حاكميت و اقتدار ياران حضرت مهدي(عج) و تسلط آنان بر سراسر كره زمين و تشكيل خزانه‌داري كل براي ثروت جهانيان و در دست گرفتن اقتصاد جهان براي توزيع عادلانه ثروت و برقراري عدل جهاني، يادآوري گرديده و تحقق آن گزارش شده است.
«ابوجارود» از امام باقر(ع) نقل كرده كه ايشان از قول پدر و جدّ خويش از قول امام علي(ع) چنين آورده‌اند:
مردي از نسل من در آخرالزمان قيام مي‌كند... هنگامي كه پرچم او به اهتزاز درآيد، مابين مشرق و مغرب برايش روشن گردد و دستش را بر سرهاي بندگان گزارد، پس مؤمني باقي نمي‌ماند، مگر اينكه دلش شديدتر و محكم‌تر از پاره‌هاي آهن گردد و خداوند به او نيروي چهل مرد عطا نمايد.
در اين حديث شريف علوي(ع) به اهتزاز درآمدن پرچم حضرت مهدي(عج) در شرق و غرب عالم و جهاني شدن انقلاب بزرگ مهدوي بيان شده است.
از امام باقر(ع) روايت شده كه شايسته است، سلام بر حضرت مهدي(ع) اين گونه باشد.
السّلام عليك يا بقيّة‌الله في أرضه.
«يونس بن عبدالرحمن» از امام موسي بن جعفر(ع) پرسيد: اي فرزند رسول خدا! آيا شما قائم به حق هستيد؟ امام(عج) فرمود:
من قائم به حق هستم ولكن قائمي كه زمين را از دشمنان خاك پاك مي‌نمايد و لبريز از عدل مي‌گرداند همان طوري كه از ستم پر شده است. امام پنجم از فرزندان من است.12
مطابق اين حديث، پاك‌سازي كرة زمين از دشمنان خدا و برقراري عدالت بر سراسر جهان از دستاوردهاي انقلاب جهاني حضرت مهدي(عج) خواهد بود.
امام سجاد(ع) ياران امام زمان(عج) را حكم‌رانان، فرمان‌روايان و بزرگان روي كرة زمين دانسته و فرموده‌اند:
هنگامي كه قائم ما قيام كند، خداي عزوجلّ از شيعه ما آفت را برطرف سازد و دل‌هايشان را همچون پاره‌آهن كند و نيروي هر يك از مردان آنان را به اندازه چهل مرد قرار دهد و آنان حكم‌رانان، فرمان‌روايان و بزرگان بر سراسر گيتي خواهند بود.13
مطابق اين حديث شريف، ياران ولي عصر(عج) حاكم، فرمان‌رواي يك كشور، يك قاره و يك منطقه از روي زمين نمي‌باشند بلكه بزرگ و حاكم بر سراسر جهان، خواهند شد.
«دعبل بن علي خزاعي» مي‌گويد: در حضور مولايم علي‌بن موسي‌الرضا(ع) قصيده خود را كه آغازش اين بيت است:
مدارس آيات حلّت من تلاوتها
و منزل وحي مقفر العرصات
خواندم تا رسيدم، به اين ابيات از قصيده‌ام:
خروج إمام لا محالة خارج
يقوم علي اسم الله و البركات
يميز فينا كلّ حقّ و باطل
و يجزي علي السّماء و النقمات
‌[قيام امام(ع) امري حتمي و غيرقابل انكار است، كه با تكيه بر اسم خدا و به بركت او انجام خواهد پذيرفت. آن حضرت(ع) در ميان ما متمايز كنندة بين حق و باطل؛ و جزا دهندة بر آسمان است.]
امام رضا(ع) به شدت گريست و سر خويش را بلند نموده، به من فرمود:
اي خزاعي! در اين دو بيت روح‌القدس بر زبانت سخن گفت: آيا مي‌داني اين امام كيست. در چه زماني قيام مي‌كند؟
گفتم: نه اي مولاي من! مگر اينكه خبر خروج و قيام امامي از شما را شنيده‌ام كه زمين را از فساد پاك مي‌گرداند و پر از عدل مي‌كند، همان طوري كه از بيداد لبريز شده باشد، امام(ع) فرمود:
حجت قائم كه در غيبتش انتظار او برده شود و در ظهورش مطاع مي‌باشد، اگر از دنيا جز يك روز باقي نماند، خداوند آن روز را آن قدر طولاني گرداند، تا او قيام نمايد و زمين را از عدل پر كند، همان طور كه از بيداد لبريز شده است.
مطابق اين حديث رضوي(ع) «فسادزدايي جهاني» و «عدالت گستري جهاني» در انقلاب مهدوي، نزد شيعيان و اصحاب ائمه(ع) معروف و قطعي بوده است، به گونه‌اي كه دعبل خزاعي در پاسخ به پرسش امام رضا(ع) از آن ياد كرده و آن حضرت نيز بر آن تصريح و تأكيد نموده‌اند.
«عبدالعظيم حسني»، نيز مي‌گويد: به محضر سرورم امام جواد(ع) رسيدم و عرض كردم: من اميدوارم كه شما قائم از اهل بيت محمّد باشيد كه زمين را از قسط و عدل لبريز مي‌نمايد، همان طور كه از بيداد و ستم پر شده باشد. امام جواد(ع) فرمود:
اي ابا القاسم! هيچ يك از ما امامان نيست، مگر قائم به امر خدا و راهنماي به سوي دين خداست ولي من آن قائمي كه خداوند به وسيلة او زمين را از اهل كفر و دروغ‌گويي و انكار حق پاك مي‌گرداند، و از عدل و قسط لبريز مي‌نمايد، نيستم... او كسي است كه زمين برايش رام و هر سختي برايش هموار مي‌گردد، و از يارانش به تعداد اهل بدر 313 تن از اقصي نقاط زمين نزد او جمع مي‌شوند. هنگامي پيمان برايش كامل گردد كه ده هزار تن هستند، به اذن خدا قيام مي‌كند و پيوسته دشمنان خدا را مي‌كشد تا اينكه خداي تبارك و تعالي را راضي و خشنود گرداند.
عيسي(ع) در انقلاب جهاني حضرت مهدي(عج)
نزول عيسي بن مريم(ع) در زمان ظهور حضرت مهدي(عج) و همكاري با ايشان در انقلاب جهاني مهدوي، در متن احاديث نبوي(ع) به صراحت و به طور روشن و واضح، به صورت شفاف و مستقيم، براي همگان بيان شده است.
در قرآن مجيد نيز اين حقيقت بيان شده است البته در پرتو تفسير قرآن با حديث است كه آشكار مي‌شود و پيام قرآن در ارتباط با اين موضوع، با كمك رهنمودهاي امامان معصوم(ع) قابل درك مي‌گردد.
قرآن كريم، دربارة سرنوشت حضرت عيسي‌ بن مريم چنين مي‌گويد:
و گفتارشان (اين چنين بود): ما عيسي بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم! در حالي كه نه او را كشتند و نه به دار آويختند، لكن امر بر آنها مشتبه شد و كساني كه در مورد (قتل) او اختلاف كردند، از آن در شك هستند و آنان علمي ندارند مگر اينكه از گمان پيروي مي‌كنند، و قطعاً او را نكشتند! بلكه خدا او را به سوي خود بالا برد. و خداوند، توانا و حكيم است و هيچ يك از اهل كتاب نيست مگر اينكه پيش از مرگش به او (مسيح) ايمان مي‌آورد و روز قيامت بر آنها گواه خواهد بود.14
در اين سه آيه، چند نكته مهم دربارة سرنوشت حضرت عيسي(ع) بيان شده است:
الف) عيسي(ع) كشته نشده و نمرده و به دار آويخته نشده است؛
ب) به آسمان، در نزد خدا، بالا رفته و زنده است؛
ج) اهل كتاب پيش از مرگ مسيح(ع) به او ايمان مي‌آورند.
مطابق آيات مذكور از يك سو، حضرت عيسي(ع) به آسمان بالا رفته است و هنوز زنده مي‌باشد. آيات مذكور از يك سو، حضرت عيسي(ع) به آسمان بالا رفته است و هنوز زنده مي‌باشد و از سوي ديگر، پيش از مرگ او تمام اهل كتاب به او ايمان مي‌آورند و منظور از اهل كتاب بيشتر، يهوديان و بني‌اسرائيل است كه در آيات قبل، جنايات و مفاسد آنان شمارش شده و در همين آيات نيز به ادعاي آنان مبني بر قتل حضرت عيسي(ع) تصريح گرديده و روشن است كه چنين چيزي هنوز اتفاق نيفتاده است؛ پس قطعاً در آينده، اين وعدة قرآني تحقق خواهد يافت.
در هر حال منظور آية اخير اين است كه تمام اهل كتاب به حضرت مسيح(ع) پيش از مرگ او ايمان مي‌آورند، يهوديان او را به نبوت مي‌پذيرند و مسيحيان نيز دست از الوهيت او مي‌كشند و اين در زماني است كه حضرت مسيح(ع) طبق روايات اسلامي، در موقع انقلاب حضرت مهدي(ع) از آسمان فرود مي‌آيد و پيش از رحلت ايشان همة اهل كتاب به او ايمان آورده‌اند و حضرت عيسي(ع) در انقلاب جهاني حضرت مهدي(عج) نيز ايمان مي‌آورند. روشن است، يهوديان، به حكم اينكه آيين آنها پيش از آيين مسيحيت بوده، بايد به حضرت مسيح(ع) ايمان آورند و مجموعه يهوديان و مسيحيان نيز به حكم اينكه آئين‌نشان مربوط به گذشته بوده كه با آمدن اسلام، تاريخ آنها سپري شده، وظيفه دارند، در زمان انقلاب جهاني مهدوي به آئين حق و نهايي مكتب اسلام ايمان بياورند، همان‌طور كه حضرت عيسي(ع) نيز به حكم اينكه آيينش مربوط به گذشته بوده، وظيفه دارد، به آيين اسلام كه رهبر و مجري آن حضرت مهدي(عج) است، ايمان آورد. از عوامل و دلايل سرعت گسترش اسلام در انقلاب جهاني مهدوي، همين فرود آمدن حضرت عيسي(ع) و شناسايي ايشان توسط همه اهل كتاب، يهوديان و مسيحيان، و روي آوردن همة آنان به او و ايمان به شخصيت آن حضرت است. ايمان آورندگان به حضرت مسيح(ع)، به اسلام و انقلاب جهاني امام مهدي(ع) ايمان مي‌آورند و جهاني شدن اسلام و جهاني‌سازي اسلامي روي مي‌دهد و آيين جهاني، جاويدان و جامع اسلام بر سراسر جهان حاكم خواهد شد.
امام باقر(ع) دربارة اين سخن خداي متعال:
و إن من أهل الكتاب إلاّ ليؤمننّ به قبل موته و يوم القيامة يكون عليهم شهيداً.15
فرموده‌اند:
عيسي پيش از روز قيامت، به دنيا فرود مي‌آيد و اهل هيچ ملتي باقي نمي‌ماند، مگر اينكه پيش از مرگشان به حضرت مسيح(ع) ايمان مي‌آورند و حضرت عيسي(ع) پشت سر حضرت مسيح(ع) نماز مي‌گذارد.16
بر اساس اين حديث شريف، ايمان اهل كتاب به حضرت مسيح(ع) در زماني روي مي‌دهد كه عيسي(ع) پشت سر حضرت مهدي(عج) نماز گزارد و با اقتدا كردن به حضرت مهدي (عج) پيروان خود را به ياري حضرت مهدي(عج) و ايمان آوردن به آيين اسلام ناب محمدي(ص) هدايت مي‌نمايد.
---------------------------------------------------

    پي‌نوشت‌ها:
    ٭ برگرفته از: دو ماهنامة پژوهه، مركز جهاني علوم اسلامي، شماره 13، با حذف و با تخليص.
        1. مجلسي، محمدباقر، بحارالانور، ج 51، ص 78.
        2. همان، ص 81.
        3. همان، ص 91.
        4. همان، ص 81.
        5. همان، ص 91.
        6. همان، ج 51، ص 66.
        7. همان، ص 66.
        8. همان، ص 66.
        9. همان، ج 51، ص 66.
        10. مكارم شيرازي، حكومت جهاني مهدي(ع)، ص 277.
        11. همان، ص 278.
        12. مجلسي، همان، ج 51، ص 151.
        13. ابن بابويه، الحاصل، ج 14، ص 643.
        14. سورة نساء (4)، آية 159.
        15. همان.
        16. سليمان‌بن ابراهيم قندوزي، ينابيع‌ المودّة، ج 3، ص 237.